Le drapeau arménien à Poitiers (Partie 2) Հայկական եռագույնը Պուատիե քաղաքում (Մաս 2)

Մեր քաղաքի ` Բլոսակ կոչվող այգու մուտքը, զարդարված է հայկական եռագույնի երանգներով ^_^

Կարմի~ր, կապու~յտ, ծիրանագու~յն ^_^

Le parc Blossac de Poitiers... le sapin de Noël décoré avec les couleurs de notre drapeau : rouge, bleu, orange ^_^

Le drapeau arménien à Poitiers (Partie 1) Հայկական եռագույնը Պուատիե քաղաքում (Մաս 1)

Նույնիսկ մեր քաղաքի երաժիշտներն են եռագույն հագնվում 😂

Կարմի~ր, կապու~յտ, ծիրանագու~յն ^_^

Même les musiciens de Poitiers sont en rouge, bleu, orange comme notre drapeau arménien :D 

Les poèmes d'Anouch GRIGORYAN ( en français)

1. NOUS SOMMES UN PEUPLE UNIQUE
Je suis née en Arménie,
Dans le pays des génies,
Notre cerveau fonctionne bien
Tu ne me crois pas? Bah viens!

Viens visiter ce monde magnifique
Où personne ne pique
Où chacun se respecte
Dont notre image se reflète...

L'hospitalité nous entoure
Notre coeur est ouvert,
Nos paysages...cours!
Dans les champs verts...

Nous sommes un peuple unique
Notre sang est exceptionnel
Nous avons un passé tragique
Si loin, au bout du tunnel...
12.08.2015

2. MON PAYS ME MANQUE
Tu me manques tant
Chaque soir, chaque matin...
Je suis en manque
En manque de toi,
Je suis ton enfant- si loin de toi...
C'est toi qui m'a donné la vie
Mon cher pays - mon Arménie.

Hier encore, j'étais dans tes bras,
Aujourd'hui je ne suis plus avec toi...
Mais tu es toujours dans mon coeur,
Et si loin de toi, j'ai peur...

Tous les jours je pense à toi
Mes racines me forcent pour parler de toi
Chaque minute, à toutes heures,
Je suis ton enfant, tu es gravé dans mon coeur ^_^
10.07.2015

3.   AUTOBIOGRAPHIE
Toujours seule, avec mes pensées
Après 20 ans de silence
Je veux raconter mon passé
Je l'ai enfin, cette chance...

Naître en Arménie, mais hélas
Immigrer en Russie,en Suisse, en France
Avec ma famille, ma grand-mère,mon frère,
Recommencer à chaque fois, éteindre la lumière...

Revivre à nouveau, changer l'entourage...
Pour cela il nous fallait beaucoup de courage
Les nuits sans sommeil, les matins sans soleil
Mais un simple "bonjour" au réveil
Me donner de la force
Un "bonjour" en arménien
Un mot de mes parents...

L'étrangeté me suit partout
Je suis une victime avec ma famille
L'envie de changer tout
Je rêve d'un soleil qui brille...

"Tu as voyagé"- disent les gens
"Quelle grande chance"...!
"Tu as appris les langues,
On rêve d'être à ta place"!

J'ai voyagé, c'est vrai... Mais ce n'était pas un choix
Mais une obligation de quitter le pays...
"Quelle grande chance"!!!!!!!...

Je ne regrette rien, j'ai appris beaucoup
Mais à quel coût...
Je parle le russe, l'anglais, le français
Grâce à mes "voyages",et mon passé...

Je vis avec ma famille maintenant
On fait semblant de sourire à nouveau
Mais on n'arrive pas nous sentir complet
Même si la France nous plaît...

Nous rêvons notre maison natale,
Notre pays nous manque,
C'était une fuite fatale,
C'était une perte de cristal...

Notre passé est sombre
Nous sommes les victimes de nos ombres,
Notre avenir est flou
Mais nous sommes devenus des loups... :)
09.08.2014

Le festival "Ecoutez-voir" et les Arméniens ^_^

L'intervention de nos danseuses ^_^

Les poèmes d'Anouch Grigoryan (en arménien ) Բանաստեղծություններ (Հեղինակ` Անուշ Գրիգորյան)

1. ՀԱՅՐԵՆԻ ԾՆՆԴԱՎԱՅՐ

Ու՞ր է ծննդավայրն իմ հայրենի,
Հողն իմ մանկության օրերի,
Սիրտս ինչպե՞ս հանգիստ լինի,
Երբ հոգիս կարոտի ցավ ունի։

Սիրտս իմ տանն եմ թողել,
Իսկ հուշերս` անցյալիս։

Իմ տարիներ մանկության...
Ու՞ր եք այսօր դուք չքվել,
Իմ օրերն անցան
Մանկությունս է հեռացել։

Այն վայրերում եմ մտովի `
Ուր հոգիս էր խաղաղվում,
Էլ չկան, դարձան էջեր անցյալի...

Իմ սենյակն եմ ես կարոտում'
Կարծես պատերն են ինձ ձայն տալիս...
Իրենց գիրկն են ինձ կանչում
Ու ցավ տալիս հիշելիս։

Ես իմ տունն եմ ուզում, 
Ի սրտե ժպտալս հիշում,
Կարոտն է ինձ տանջում,
Իսկ ապագան ինձ է սպասում... 

Նոյեմբեր, 2015

2.  ԱՆՄԵՂ ԱՐՅՈՒՆԸ ՀԱՅԻ

Երեխային` մոր քթի տակ,
Մորթեց թուրքը վայրենի,
Միլիոն ու կես նահատակ`
Սպանվեց հողում հայրենի...
Հայրը տուն չեկավ հանդից,
Որդին` որդի չունեցավ,
Հարսը նետվեց անդունդից`
Պատվազրկվել չուզեցավ...

Ձե'զ եմ դիմում, հսկանե'ր,
Տիրակալնե~ր աշխարհի...
Գո~նե հիմա արթնացեք,
Անցել է հարյուր տարի...
Դատապարտե'ք թուրքերին,
Թո'ղ եղեռն էլ չլինի,
Մեկ մարդու պես ճանաչե'ք
Անմեղ արյունը Հայի...

3. ԿԱՐՈՏ

Միգուցե լռեմ, ոչինչ չասեմ,
Լռեմ ու լուռ հեռանամ կյանքից,
Բայց լռությունից ո՞վ է օգտվել.
Հոգնել եմ ես կեղծ լռությունից...
Անչափ ինձնից օտարվել եմ.
Իմ մտքերից, մտածմունքից...

Տարիներս են անցնում արագ
Շղթայվել եմ օտար հողում.
Այնքա՜ն կարոտ է կուտակվել
Իմ շատ փոքրիկ, մի բուռ սրտում...

Շտապում եմ անվերջ, բայց ու՞ր և ինչու՞
ՈՒզում եմ օրերս արա՜գ թռչեն
Անցնեն ու գնան, որ հասնեմ երկրիս,
Ապրեմ ես ուրախ՝ ժպիտը դեմքիս...

Ամեն-ամեն բան լիներ կյանքում
Չլիներ միայն երկրից հեռանալը,
Ամեն-ամեն բան լիներ կյանքում
Ա՜խ, երանի չլիներ հեռանալը...

4. ՔՈՒՆՆ Է ԿՈՐԵԼ ԱՉՔԵՐԻՑՍ

Քունն է կորել աչքերիցս
Ու գնում է չգիտեմ ուր
Ինձ թվում է,թե չի անցնում
Այս գիշերը՝ անվերջ,լուռ:
Օրերն են անցնում այս օտար հողում,
Բայց չեմ հասկանում կյանքիցս ոչինչ:
Ազգս է մահանում, այս անիծված հողում
Ձուլվում  այլոց՝օտար ազգերին:
Արցունքներս հոսող կարոտ աչքերիս
Դու՝ օտար ստվեր, դարձրել ես գերիդ...
Քանի մտքերս չեն լքել դեռ ինձ
Քանի շնչում եմ,կենդանի եմ՝ կամ
Ես կվերադառնամ՝երկիր հայրենի
Գուցե չհավատաս,բայց Անսպասելի
Ես կգամ քեզ մոտ, չ՛եմ մեռնի գերի...

5. ԵՐԿԻՐՍ ՀԱՅՈՑ

Ես մեծացա,տարիք առա,
Օտարության անդունդն ընկա
Ու՞ր գնացին տարիներս...
Ես այդպես էլ չհասկացա:
Երբ արթնացա օտար հողում
Ետ կանչեցի,բայց չեկան:
Ինքս մեռել եմ իմ մեջ
Հանգիստ քնիս տվել վերջ:
Հայաստան,իմ ընկեր սիրած
Գիտե՞ս ՝ ծիծաղս քո մոտ է թաղված:
Այստեղ օտար է ամեն ինչ,հասկացե՛ք-
Օդի փոխարեն թույն եմ շնչում
Մտերիմ են միայն մտքերս,հավատացե՛ք
Ես իմ հայրենի տունն եմ ուզում...
Արեւ,բարեկամս,մենակ եմ քո պես
Սպասիր,խնդրում եմ,քեզ հետ եմ գալիս
Երկրիս կարոտից սիրտս է լալիս...
Արեւ, ինձ էլ տար, բուժիր սրտիս խոց
Միասի՛ն գնանք Երկիրս ՀԱՅՈՑ...

6. ՀԵՌՈՒ~ ԵՍ` ԵՐԿԻՐ ԻՄ

Հեռու~ ես, երկիր իմ, կողքիդ չեմ վաղուց,
Սակայն գրկումդ եմ ապրել ես մանկուց,
Իսկ հիմա, հեռու եմ այնքան քեզանից,
Որքան տաքուկ արեւը` մեզանից...

Աշուն է, հուշերս են դեղնել,
Տեսնես կուզենայիր ինձ էլի գիրկդ առնել,
Քո զավակին, որը քեզ լքեց,
Բայց երբեք չհաշտվեց,
Կարոտը սրտում յոթ տարի ապրեց...

Ու հիմա էլի մտորում եմ լուռ,
Թե երբ կրկին կկարողանամ գալ քեզ հյուր,
Ժպտալ, ծիծաղել, կարոտս առնել,
Ու կորցրածս վերջապես ետ բերել...

7. ՀԱՅՐԵՆԻՔՍ՝ ԱՊԱԳԱՍ

Կյանքը սիրում է չար կատակ անել
Ու ստիպել մարդկանց ` երկիրը լքել...
Խլում է տունը, հարազատ մարդկանց,
Նետում օտարություն ` անվերադարձ...

Բայց չեմ հանձնվի ես երբեք,
Չեմ հաշտվի այդ մտքի հետ`
Վաղ թե ուշ կգնամ ետ...
Կյանքը փորձում է դաժան խաղ խաղալ ինձ հետ,
Բայց երազանքս երկիրս է հավետ,
Քե~զ եմ երազում,երկիր իմ անհաս...
Քեզ հետ եմ ուզում ստեղծել ապագաս...

8. ԱՐՄԱՏԱԽԻԼ ԵՂԱԾ ԾԱՌԸ

Ինձ նմանեցնում եմ աշնան`
Քամուց օրորվող մի սյան,
Տեղահան եղած ծառին,
Ով դիմացավ այդ մեծ ցավին...
Տունս մնաց հեռու-հեռվում,
Քամին բերեց ինձ այստեղ,
Օտար վայրում եմ ես հիմա ապրում
Ու փորձում գտնել տաքուկ մի տեղ...
Արեւն է փայլում, տաքացնում մարդկանց,
Բայց ինձ ` ջերմություն տալ չի կարողանում,
Փորձում է գրկել ինձ սրտանց
Ու տաքացնել կամա~ց-կամա~ց...
Մի օր ամռան հետ կհամեմատվեմ `
Չէ որ Հայաստան պիտի վերադառնամ `
Արեւից ջերմացող այն քարի նման,
Որն ունի հարազատ օթեւան,
Ու չունի~ սպառնալիք մահվան...

9. ԼԻՆԵԼ ՀԱՅ, ՄԻՆՉԵՎ ՀՈԳՈՒ ԽՈՐՔԵՐԸ


Ապրել սեւ օրեր ` գնահատելու համար սպիտակը,
Գտնվել օտար երկրում ` տարբերել թարսն ու շիտակը...
Արտասվել անվերջ ` կարեւորելու համար ժպիտը...
Սխալվել անընդմեջ ` բացահայտելու մարդկանց իրական դեմքերը...
Սովորե~լ մշտապես ` անտեսել վերքերը...
Պահել, պահպանել ` ազգային բարքերը...
Լինել ` հայ, մինչեւ հոգու խորքերը...

10. ՈՉ ՈՔ ՉԳԻՏԻ ԻՆՉ ԿԱ ԻՄ ՍՐՏՈՒՄ
Ոչ ոք չգիտի ինչ կա իմ սրտում,
Միայն դեմքիս են նայում ժպտացող,
Ինչի համար եմ ես հաճախ տխրում...
Ինչու են հաճախ աչքերս լացող...
Այդ մասին միայն իմ սիրտը գիտի,
Եվ ես ու ինքն ենք տանջվում միասին:

Մի տան մասին եմ երազում,
Հիշում օրերս բազում...
Տունն իմ մանկության, հուշեր անվերջ,

Լույսն է բացվում ահա` երազանքիս վերջ...

11. Հոսում են անվերջ հոգուցս թաց-թաց
Կարոտի արցունքներս. կրկին լաց...
Հիշում եմ ահա երկիրս անմոռաց,
Որ հուշերումս միայն մնաց...

L'anecdote du jour (Զավեշտալի դեպք ^_^ )

Բոլորս էլ տեղյակ ենք վերջերս տեղի ունեցած «Ֆրանսիա-Հայաստան» ֆուտբոլային խաղի արդյունքներից: Հայաստանը կրեց խայտառակ պարտություն ՝ 4-0 հաշվով...
 Այսօր, հայերենի դասավանդման հերթական օրը, ուսուցչուհին երեխաներին հանձնարարեց «Հայկական դրոշն իմ պատկերացմամբ» թեման: Յուրաքանչյուր աշակերտ պետք է նկարեր եռագույն դրոշն իր ընկալմամբ:
Եւ ահա Նորեն: Նա նկարել էր դրոշը, մի տնակ, որում կար մի երեխա, Մասիս սարը եւ մի բարդի, իսկ թղթի վերեւի հատվածում խաղադաշտ, մի քանի ֆուտբոլիստներ եւ գրել . «Ֆրանսիա-Հայաստան, 2-2» :
Մոտեցավ ուսուցչուհուն եւ ասաց.
 - Ես նկարել եմ Ֆրանսիա-Հայաստան խաղից մի հատված՝ սակայն հաշիվը գրել եմ 2-2, ոչի՞նչ :))))
Հ.Գ. Երեխայի հոգեբանություն ՝ հայկական թմի պարտվելը չցանկանալու յուրովի արտահայտում, հավասարության ձգտում ^_^

Le thème : ''Le drapeau arménien'' / Թեման ՝ «Հայկական դրոշն իմ պատկերացմամբ» ^_^

Ապրե՜ն երեխաները ^_^

La rentrée 2015 (cours d'arménien) Ուսումնական տարին համարում ենք բացված :)

Համայնքը վերսկսում է իր աշխատանքը:

Հաջող ուսումնական տարի ենք մաղթում բոլորին:

Առանձնահատուկ շնորհակալություն ենք հայտնում Սփյուռքի նախարարությանը ՝ հայկական գրքերի առաքման համար :)

Spectacle entre nous ^_^

Repas-spectacle arménien solidaire ( Toit du monde et les Arméniens), 20 juin 2015